"Z kufra babuni” – relacja z wyjazdu uczniów na Litwę

Głównym celem projektu było propagowanie polsko-litewskiego dziedzictwa historyczno-kulturowego oraz dialogu na rzecz współpracy, tolerancji, otwartości, lepszego zrozumienia i lepszego poznania się młodzieży polskiej i litewskiej.

Następnego dnia po podróży spotkaliśmy się z naszymi partnerami w szkole. Tam zaprezentowaliśmy swoją szkołę i miasto. W ramach przygotowanych w szkole warsztatów edukacyjnych poznaliśmy narodowe litewskie rzemiosła, tkanie pasów w technice charakterystycznej regionu oraz produkcję wyrobów z gliny zgłębiającej motywy i zdobnictwo ceramiki litewskiej.

Trzeciego dnia realizacji projektu udaliśmy się do Trok. Tam poznaliśmy krótką historię, kulturę i obyczaje Karaimów, ludności pochodzenia tureckiego stanowiącej mniejszość narodową. Wzięliśmy udział w warsztatach robienia tradycyjnej karaimskiej potrawy kibinów, które nadziewaliśmy mięsem wieprzowym. Upieczone kibiny jedliśmy, jak każe tradycja, popijając rosołem. Zgłębiając wiedzę historyczną i kulturową oraz związki polsko – litewskie zwiedziliśmy zamek. Książę Giedymin wybrał to miejsce na swoją siedzibę budując warownię otoczoną wodami jeziora Galvie, które zachwyciło nas tak czystą wodą, że mogliśmy obserwować jego dno i życie podwodne.

Poznawanie tajników dawnych rzemiosł litewskich kontynuowaliśmy udając się w rejony Łabonarskiego Parku Regionalnego, który jest uważany za jedno z najpiękniejszych miejsc na Litwie. Po tych terenach oprowadzali nas dyrektor Centrum edukacyjno-turystycznego w Kołtynianach pan Kjastutis Lisauskas oraz pani Wanda, Polka, której rodzina mieszka tu od pokoleń. Wizytę rozpoczęliśmy w domu p. Biruty, osoby wielu talentów, która uczyła nas niełatwej sztuki zdobienia pierników. Koronkowe wzory, które tak sprawnie wychodziły spod ręki gospodyni sprawiły nam wiele trudności. Ponieważ dzień był chłodny gospodarze ugościli nas gorącą herbatą, domowym ciastem i białym serem, który zajadaliśmy z miodem.

Pani Biruta i jej mąż okazali się pasjonatami śpiewu. Mieliśmy okazję wysłuchać ludowych pieśni litewskich i wspólnie zaśpiewać kilka polskich pieśni biesiadnych. Spacerowaliśmy wzdłuż rzeki Żejmiany, najczystszej na Litwie i jednej z najczystszych w Europie. Poznaliśmy Kałtyniany, miasteczko położone w rejonie święciańskim.

Wzięliśmy udział w warsztatach pieczenia pinutes oraz robienia ozdób i przedmiotów codziennego użytku z drewna potrzebnych każdej gospodyni w kuchni. Zwiedzanie tego regionu zakończyliśmy w Święcianach, jednego z najstarszych miast na Litwie. Tu mieszka dyrektor naszej partnerskiej szkoły, która przybliżyła nam historię miasta i pokazała najważniejsze bvudowle.

Kolejny dzień, poświęcony na poznanie najcenniejszych zabytków Wilna oraz poszerzenie wiedzy na temat historii miasta, rozpoczęliśmy od zwiedzania cmentarza na Rossie, gdzie spoczywa serce marszałka Piłsudskiego, a także wielu wybitnych Polaków.

Następnie udaliśmy się do Ostrej Bramy, szczególnego miejsca kultu Litwinów porównywanego z Jasną Górą w Częstochowie. Zwiedziliśmy cerkiew Ducha Świętego, przepiękny kościół pod wezwaniem świętych Piotra i Pawła, perełki renesansowej architektury i sztuki, który zrobiła na nas ogromne wrażenie.

Spacerując po Starówce obejrzeliśmy ratusz, budynki Uniwersytetu Wileńskiego, gotycki kościół pod wezwaniem św. Kazimierza. Dowiedzieliśmy się też wiele o tradycji serowarskiej. Stare i te nowoczesne dzielnice Wilna obejrzeliśmy z okien autobusu. Zmęczeni krzepiliśmy się tradycyjną litewską potrawą, czyli cepelinami z mięsnym nadzieniem, polanymi śmietaną i tłuszczykiem ze skwarkami. Zagłębiając się w tajniki kultury europejskiej udaliśmy się do zamku będącego siedzibą Wielkich Książąt litewskich i królów polskich. Po zabytku oprowadzała nas nauczycielka historii pracująca w polskiej szkole w Wilnie. Odwiedziliśmy również pobliską katedrę, gdzie znajduje się kaplica z prochami św. Kazimierza, patrona Polski i Litwy.

W programie zwiedzania nie mogło zabraknąć wzgórza i baszty Gedymina, z której rozciągały się przepiękne widoki na panoramę miasta spowitą jesiennymi kolorami, bowiem stolica Liwy obfituje w tereny zielone.

Ostatni dzień pobytu przeznaczyliśmy na Ogród Botaniczny Uniwersytetu Wileńskiego w Kojranach. Ogród jest otwarty dla zwiedzających przez cały rok. Spacerując obserwowaliśmy specyfikę przyrody zachwycając się jej pięknem i różnorodnością. Korzystając z takiej przestrzeni mogliśmy wspólnie bawić się i wypoczywać.

Po takim relaksie udaliśmy się do szkoły naszego Partnera, gdzie nastąpiło nieuchronne pożegnanie. Podziękowaliśmy za gościnę, za przyjęcie i pokazanie nam historii, zabytków i piękna naturalnego Litwy. Wymieniliśmy pożegnalne upominki obiecując, że pozostaniemy w kontakcie. Od naszego partnera otrzymaliśmy mapę Litwy z zadaniem zaznaczenia na niej tych wszystkich miejsc, które mogliśmy zobaczyć w czasie naszego pobytu w ich kraju.

(Joanna Stano-Kulas)

Galeria