|
PATRON NASZEJ SZKOŁY
JAN TWARDOWSKI – KSIĄDZ, POETA,
WYBITNA OSOBOWOŚĆ
( 1915 – 2006 )
Kilka ważnych dat
Ksiądz Jan Twardowski urodził się 1
czerwca 1915 roku w Warszawie.
W 1922 roku rozpoczął naukę w
szkole podstawowej, a w 1927 roku rozpoczął naukę
w Gimnazjum im.
Tadeusza Czackiego w Warszawie, w klasie matematyczno –
przyrodniczej.
W 1937
roku podjął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim, które
ukończył dopiero po wojnie w 1947 roku.
Podczas wojny Jan Twardowski był
żołnierzem Armii Krajowej i uczestnikiem Powstania Warszawskiego (1944rok).
W 1945 roku, kiedy jeszcze
trwał wojna zaczął naukę w tajnym Seminarium Duchownym w Warszawie,
a w lipcu 1948 roku przyjął święcenia kapłańskie.
W latach 1948 – 1952 był
wikarym w małej parafii w Żbikowie pod Warszawą i katechetą w
Państwowej Szkole Specjalnej, gdzie uczył religii dzieci
niepełnosprawne.
W 1959 roku został rektorem
Sióstr Wizytek i pozostał nim aż do emerytury.
Ksiądz Jan zmarł
18 stycznia 2006 roku w Warszawie.
Kilka słów o twórczości ks. Jana
Twardowskiego
Popularność
księdza Jana Twardowskiego jako poety jest bardzo duża i wciąż
rośnie. Dziś jako autor poetyckich bestsellerów jest chętnie
wydawany, a przede wszystkim czytany.
Sam ksiądz Jan
Twardowski mówił o sobie, że jest „księdzem piszącym wiersze, dla
którego wiara jest wciąż ważniejsza niż poezja...”.Unikał słowa
„poeta” uważając je za żartobliwe.
Swoje wiersze
opublikował w licznych tomikach. W sumie ukazało się ponad 20
tomików wierszy, m.in.: Wiesze (1925), Znaki ufności (1970), Zeszyt w
kratkę (1973), Poezje wybrane (1979), Niebieskie okulary (1980),
Rachunek dla dorosłego (1982), Który stwarzasz jagody (1984, 1988),
Na osiołku (1986), Nie przyszedłem pana nawracać (1986), Sumienie
ruszyło (1989, 1990), Tak ludzka (1990), Stukam do nieba (1990),
Nie bój się kochać (1991), Niecodziennik (1991), Nie martw się
(1992), Tyle jeszcze nadziei (1993), Krzyżyk na drogę (1993),
Elementarz księdza Jana Twardowskiego dla najmłodszego, średniaka i
starszego (2000), Pogodne spojrzenie (2003), Mimo wszystko (2003)
Wiersze księdza Jana Twardowskiego
mówią zarówno o Bogu, jak i o ludziach i przyrodzie. Pytany o istotę swojej
poezji ksiądz Twardowski odpowiada: "Prostota, zwięzłość i humor".
Ludzie pragną się uśmiechać i choć zawsze przychodzi też czas
płaczu, dzięki jego wierszom można uśmiechać się przez łzy. Humor
bowiem uczy pokory, pozwala spojrzeć inaczej na samego siebie i na
wydarzenia swojego życia, nie zawsze przecież miłe.
Popularność zyskał nie tylko w kraju,
ale również za granicą. Jego wiersze doczekały się przekładów na
wiele języków, m.in. na język angielski, niemiecki, rosyjski,
francuski, włoski.
Za swoją
twórczość był wielokrotnie wyróżniany i honorowany:
1980 – nagroda PEN
Clubu im. Roberta Gravesa za całokształt twórczosci
1996 – Order
Uśmiechu
1999 – tytuł
Doktora Honoris Causa przyznany przez Katolicki Uniwersytet w Lublinie
2000 – nagroda Ikar
2001
– nagroda
TOTUS, zwana „Katolickim Noblem”
„Jan od biedronki”
Ksiądz Jan Twardowski
pracował z dziećmi upośledzonymi umysłowo przez okres pięciu lat, co
zaowocowało notatkami, z których między innymi powstały późniejsze
zbiory: Zeszyt w kratkę, Nowy zeszyt w kratkę oraz Patyki
i patyczki.
Należy podkreślić, iż ksiądz Twardowski
traktował dzieci z powagą i szacunkiem. To dzieci, według poety
„(...) uczą nas wrażliwości, szczerości, prostoty, zaciekawienia i
podziwu do świata”. Dziecko jest ufne. Wie, że niewiele potrafi i
niewiele od niego zależy
Ksiądz - poeta uczy nas wszystkich jak
żyć w dzisiejszej (trudnej) rzeczywistości, jak patrzeć na świat i
zachwycać się przyrodą, uczy radości życia, pomaga być dobrym
i życzliwym dla innych. W utworach
księdza Twardowskiego urzeka i pociąga "franciszkańska" wizja
świata: bezpośredniość i otwartość w relacji do Boga, człowieka,
przyrody i wszystkich stworzeń.
Aneta Piekarz
Joanna Klimek-Kuta
|
